Miłośnicy Spółki Leśno-Gruntowej w Siewierzu

Niedługo po utworzeniu przez Sylwestra Rzepeckiego na Facebooku „tajnej grupy”, pojawiło się na niej pytanie zadane przez jednego z bardzo nielicznych na tej grupie członków Spółki Arka K. Pytanie brzmiało następująco: „Selku /…/ Mnie od lat zawsze intrygowało, kto w tej całej wojnie reprezentuje spółkę w sprawach sądowych? Ty byłeś w zarządzie i pewnie masz wiedzę, czy spółka zatrudnia jakiegoś radcę prawnego albo ma podpisaną umowę…”. Swoją drogą, pytanie było nieco zaskakujące, gdyż na każdym Ogólnym Zebraniu Członków Spółki jej członkowie byli informowani o pełnomocniku Spółki i jego zarobkach. Nazwisko pełnomocnika pojawiało się także na stronie internetowej Spółki. Można było również zadzwonić do biura Spółki, by uzyskać tę informację, gdyż zarząd Spółki działał transparentnie. Dzisiaj to nie jest już możliwe. Sylwester Rzepecki prawdopodobnie zakazał ujawniać członkom zarządu i komisji rewizyjnej nazwiska radcy prawnego obsługującego Spółkę. Jaki jest powód utajnienia mecenasa? Stowarzyszenie, zgodnie ze swoją deklaracją, udostępnia członkom Spółki i innym zainteresowanym pozyskane, wiarygodne i – mamy nadzieję – ciekawe informacje dotyczące różnych aspektów funkcjonowania Spółki.

(o linii kolejowej i nie tylko)

Istniejąca w Siewierzu linia kolejowa, począwszy od przejazdu na ulicy Kieleckiej aż do zachodniej, administracyjnej granicy Siewierza z Gminą Mierzęcice, powstała i przebiega na terenach stanowiących w przeszłości Wspólnotę Gruntową w Siewierzu. Obecnie od siedziby Electroluxu, aż po w/w granicę linia kolejowa graniczy wyłącznie z terenami Spółki. Początki jej realizacji sięgają roku 1936, ale już w roku 1935 budziła wśród – na szczęście nielicznych – mieszkańców Siewierza obawy brzmiące dzisiaj humorystycznie. Mówiono między innymi, że przejeżdżające  pociągi spowodują, iż krowy pasące się w pobliżu torów przestaną dawać mleko.

Chwilowo przesuwamy termin publikacji przygotowanego artykułu.

W jednym z punktów dziesięciopunktowego planu Sylwestra Rzepeckiego (punkt nr 9), ogłoszonego przez niego na tajnej grupie na Facebooku przewidywał on: „Przekazanie terenu OSP Piwoń aby mogli poczuć się gospodarzem tego terenu na którym stoi ich Strażnica” (pisownia oryginalna). Plan Sylwestra Rzepeckiego w tym punkcie jest tylko pozornie rozsądny i korzystny dla OSP Piwoń. W istocie brzmi niepokojąco. Warto odkryć jego prawdziwy cel. W realizacji tego celu Sylwester Rzepecki, w ocenie Stowarzyszenia – pełni jedynie funkcję marionetki. W naszym przekonaniu, opartym na doświadczeniu i informacjach, które do nas docierają – za przysłowiowe “sznurki” w opisanej wyżej sytuacji pociąga burmistrz.

“Plan na stodoły” przedstawiony przez Sylwestra Rzepeckiego to ściema?

Przypomnijmy: Sylwester Rzepecki – obecny przewodniczący zarządu Spółki – zaplanował w pierwszym punkcie swojego programu, aby na terenie „po stodołach” utworzyć parkingi i budownictwo mieszkaniowe. W artykule „Teren po stodołach” (TUTAJ) zwróciliśmy uwagę, że obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z 2001 r., nieaktualny w istotnej części, nie przewiduje takich inwestycji. Na tajnej grupie założonej na Facebooku przez Sylwestra Rzepeckiego jedna z aktywniejszych osób racjonalnie zauważyła, że teren po stodołach jest: ”rezerwowym ujęciem wody dla Siewierza, więc auta nie powinny tam parkować, aby nie zanieczyszczać gruntu olejami itd.” Jednak okazało się, że jeżeli przepisy o ochronie środowiska nie zgadzają się z planami S. Rzepeckiego, to tym gorzej dla przepisów.

(czyli o wirtualnych pomysłach na tajnej grupie słów kilka)

Dziesięciopunktowy program nowego przewodniczącego zarządu Spółki, ogłoszony w lutym ubiegłego roku na tajnej grupie na Facebooku, założonej przez Sylwestra Rzepeckiego, stał się już przedmiotem żartów. „Papierowe” pomysły, będące wyrazem niekompetencji, nie wytrzymują konfrontacji z rzeczywistością. W jednym z poprzednich artykułów opisaliśmy plan na stworzenie “Domu spokojnej starości”, który w wizji Sylwestra Rzepeckiego okazał się być hospicjum, zarządzanym przez księdza i finansowanym między innymi przez parafian (TUTAJ). Podobnie “oryginalny” charakter miały pomysły nowego przewodniczącego na zagospodarowanie Rejentowskich Górek (czytaj TUTAJ) oraz terenów po stodołach (TUTAJ). Dziś przyjrzymy się kolejnemu “interesującemu” punktowi programowemu nowego przewodniczącego, który – mówiąc delikatnie – jest zupełnie oderwany od rzeczywistości.

Teren popularnie nazywany „terenem po stodołach”, sięgający od zachodu do ulicy Warszawskiej, od północy do hali sportowej i innych obiektów szkolnych, od wschodu do prywatnych posesji przy ul. Piłsudskiego i Strażackiej, a od południa do prywatnych posesji przy ul. Bytomskiej budzi duże zainteresowanie. Wywołuje także szereg uwag i staje się przedmiotem fałszywych informacji. Osoby wypowiadające się w tej sprawie, z reguły nie dysponując dostateczną wiedzą, powtarzają plotki i kłamstwa płynące z tego samego zatrutego źródła.

Stowarzyszenie Miłośnicy Spółki Leśno-Gruntowej w Siewierzu uznało, nie bez pewnych wątpliwości, iż członkom Spółki i osobom zainteresowanym należy się szersza – choć specyficzna – wiedza o niektórych aspektach funkcjonowania nowych władz Spółki dla Zagospodarowania Wspólnoty Leśno-Gruntowej w Siewierzu, w tym przewodniczącego zarządu. Tym bardziej, że zdarzenie, na kanwie którego powstał ten tekst, stało się przedmiotem korespondencji Stowarzyszenia z nowymi władzami Spółki i wymusiło na nich jedyną dotychczas – udzieloną Stowarzyszeniu – odpowiedź na zadane pytanie.

Co oznaczają pojęcia: wspólnota gruntowa, spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej i uprawnieni do udziału we wspólnocie gruntowej? Odpowiedź jest zarazem prosta i nieprosta. Postaramy się przybliżyć nieco ten temat.