(Wbrew prawu, faktom i logice)
Rada Miejska w Siewierzu w dniu 20 maja 2022 r. opublikowała projekt uchwały odrzucającej wniosek stowarzyszenia Miłośnicy Spółki-Leśno-Gruntowej w Siewierzu o nadanie nowej ulicy na tzw. Rejentowskich Górkach nazwy „Ulica Spółki Leśno-Gruntowej w Siewierzu”. Przypomnijmy, że wniosek Stowarzyszenia poparła znakomita większość członków Spółki (pisaliśmy o tym TUTAJ). Zaskakujące, by nie powiedzieć – bulwersujące – jest “Uzasadnienie” projektu uchwały przygotowane przez Komisję Skarg, Wniosków i Petycji, które ma wyjątkowo niemerytoryczny charakter.
Na wstępie zauważymy, że wyraz „Ulica” występuje we wszystkich nazwach ulic, natomiast elementem różnicującym jest pozostała część nazwy. W przypadku wniosku złożonego przez Stowarzyszenie jest to nazwa własna, charakterystyczna wyłącznie dla Siewierza. W sensie gramatycznym wymieniona nazwa własna składa się z trzech wyrazów: „Spółka”, „Leśno-Gruntowa” i „w Siewierzu”. Wbrew pozorom przymiotnik „Leśno-Gruntowa” jest jednym wyrazem złożonym z dwóch członów równorzędnych znaczeniowo, połączonych łącznikiem. Pod uzasadnieniem projektu uchwały podpisała się Komisja Skarg, Wniosków i Petycji w składzie Dorota Szybis, Teresa Wieczorek i Urszula Wilczek. Z treści proponowanego uzasadnienia wynika, że Komisja oceniająca wniosek o nadanie nazwy uznała, iż spełnia on wymogi wynikające z ustawy o petycjach. Ustalenie to nie budzi wątpliwości, w przeciwieństwie do wielu innych stwierdzeń zawartych w „Uzasadnieniu”. Po zapoznaniu się z projektem „Uzasadnienia” Stowarzyszenie, podnosząc szereg zastrzeżeń, zwróciło się do Rady Miejskiej w Siewierzu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie tej sprawy.
„Uzasadnienie” przygotowane przez w/w Komisję zawiera rażącą wewnętrzną sprzeczność. Z jednej strony Komisja pisze, że „podjęcie przez radę gminy uchwały w sprawie nadania nazwy drodze wewnętrznej wymaga pisemnej zgody właściciela terenów, na których jest ona zlokalizowana”. Jednocześnie dwa zdania dalej Komisja stwierdza, że: „Droga zlokalizowana na tej działce została zaliczona do kategorii dróg gminnych…”, zatem nie jest to droga wewnętrzna.
Zresztą – gdyby faktycznie była to droga wewnętrzna – jak twierdzi szanowna Komisja, to wniosek Stowarzyszenia nie powinien zostać przez tę Komisję uznany za “spełniający wymogi formalne”, bowiem – zgodnie z obowiązującym prawem – wniosek o nadanie nazwy drodze wewnętrznej może złożyć wyłącznie jej właściciel. Komisja tymczasem stwierdza, że wniosek Stowarzyszenia spełnia wymogi formalne, ale zarazem wskazuje, że droga, której dotyczy wniosek, jest drogą wewnętrzną. Najwyraźniej Komisja nie widzi w tych dwóch stwierdzeniach sprzeczności, która w istotny sposób podważa jej kompetencje.
W tym konkretnym przypadku zupełnie nietrafiony jest też argument, że w wyborze nazwy ulicy należy uwzględnić propozycje ewentualnych przyszłych mieszkańców zamieszkałych przy tej ulicy. Komisja nie dostrzegła kolejnej wewnętrznej sprzeczności zawartej w uzasadnieniu, pod którym jest podpisana. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie przewidziano wytyczenia działek budowlanych po żadnej ze stron ulicy, zatem nie przewidziano mieszkańców przy tej ulicy. Wszystkie działki budowlane graniczące z przedmiotową ulicą przypisane są administracyjnie do innych ulic. W tej sytuacji autorki projektu uzasadnienia uchwały Rady powołują się na domniemane przyszłe opinie mieszkańców, których to mieszkańców Rada wykluczyła wcześniejszymi uchwałami. Nie jest to postępowanie racjonalne, którego można byłoby oczekiwać od organu gminy.
Podobnie nietrafne jest powoływanie się Komisji na „ogólną zasadę, że należy unikać nazw wielowyrazowych”. Komisja nie zauważyła, iż żaden przepis prawa powszechnie obowiązującego, w tym także przepis prawa miejscowego, nie zawiera takiej zasady. Przyjęcie tego rodzaju zasady wyeliminowałoby możliwość skorzystania z wielu nazw ulic. W Gminie Siewierz, w tym w mieście Siewierzu, istnieje szereg nazw ulic wielowyrazowych. Dla przykładu wymieniamy: „Ulica Marszałka Józefa Piłsudskiego”, „Ulica Generała Władysława Sikorskiego”, „Ulica Generała Józefa Bema”, „Plac Wojska Polskiego”, „Ulica Żwirki i Wigury” itd. W wielu miastach Polski występują nazwy wielowyrazowe ulic i placów, zaprzeczając tym samym przywołanej przez Komisję rzekomej zasadzie. Dla przykładu wymieniamy: „Ulica Tajnej Organizacji Nauczycielskiej”, „Plac Centralny Imienia Ronalda Reagana”, „Plac Księdza Prałata Bronisława Komorowskiego”, „Ulica I Praskiego Pułku WP”, „Plac Ofiar Tragedii Górnośląskiej 1945 r.”, „Ulica Żołnierzy II Armii Wojska Polskiego”, „Skwer im. Harcerzy Polskich w Byłym Wolnym Mieście Gdańsku”, „Ulica Generała Tadeusza Komorowskiego-Bora” itd. Nazwy wielowyrazowe ulic i placów występują w tysiącach miejscowości w Polsce i liczone są w setkach tysięcy przykładów. W myśl argumentacji przedstawionej przez Komisję oznaczałoby to, wedle uzasadnienia projektu uchwały, że tysiące rad gminnych w Polsce naruszyło jakąś niezidentyfikowaną „ogólną zasadę”. Stowarzyszenie ma oczywiście świadomość, że długa nazwa ulicy może stanowić pewną niedogodność w przypadku podawania adresu zamieszkania, jednakże – co zostało wykazane – Rada Miejska mocą podjętych uchwał wykluczyła możliwość istnienia działek budowlanych przy tej ulicy, a więc także zamieszkania przy niej.
Apelujemy więc do Radnych o nieuleganie nieuprawnionym sugestiom i ponowne przeanalizowanie wniosku. Odmowa przyjęcia projektu uchwały o odrzuceniu wniosku Stowarzyszenia będzie wyrazem uszanowania woli większości członków Spółki Leśno-Gruntowej w Siewierzu, a więc także woli wielu mieszkańców Siewierza. Jakiś czas temu Przewodnicząca Rady, pani Barbara Bochenek przekonywała, że “zgoda buduje”. Najbliższa sesja Rady będzie doskonałą okazją, aby przejść od słów do czynów.